De eenvoudigste methode van ladingzekering is die van het neersjorren. Hierbij worden minstens twee spanbanden over een ladingeenheid gelegd, zoals een doos of een kist, die vervolgens met een geschikte ratel op de juiste spanning worden gebracht. Het voorwerp wordt hiermee niet vastgemaakt. De wrijving tussen het voorwerp en de laadvloer wordt door het aandrukken vergroot en dat zorgt ervoor dat het voorwerp minder snel in beweging kan komen. Hoe strakker de spanbanden, hoe groter de wrijving. Maar als er een kracht optreedt die groter is dan de wrijving, komt het voorwerp in beweging. 

Aan de hand van een eenvoudige berekening kan worden vastgesteld wat voor soort spanbanden er moeten worden gebruikt en met welke kracht er moet worden voorgespannen. Dat is de zogeheten voorspankracht (STF).