Oppervlakken die voorbij elkaar gaan, hebben een bepaalde hoeveelheid wrijving. De mate van wrijving wordt uitgedrukt als de wrijvingscoëfficiënt. De wrijvingscoëfficiënt geeft de wrijving tussen twee oppervlakken aan; Met andere woorden, hoe gemakkelijk het ene materiaal over het andere kan glijden.

Dit wordt uitgedrukt in een getal: een groter aantal duidt op een hogere wrijving. 

Statische en dynamische wrijving

Voor ruwe materialen is wrijving hoog en voor gladde materialen laag. In formules wordt de wrijvingscoëfficiënt weergegeven door de Griekse letter MU (µ).

De normale kracht is de kracht waarmee oppervlakken tegen elkaar worden gedrukt. Als het gaat om lading die op een laadvloer ligt, is het daarom gelijk aan de massa van de lading. De normale kracht staat altijd loodrecht op het belastingoppervlak en wordt tot expressie gebracht in formules als FN.

• De statische wrijvingscoëfficiënt (µs) is de verhouding tussen de maximale wrijvingskracht voordat de oppervlakken beginnen te bewegen ten opzichte van elkaar en de normale kracht.
• De dynamische wrijvingscoëfficiënt (µd) is de verhouding tussen de wrijvingskracht en de normale kracht wanneer de oppervlakken ten opzichte van elkaar beweegt.

Volgens EN 12195

Hier is een tabel met wrijvingscoëfficiënten van verschillende materialen. Deze geven de wrijvingscoëfficiënten van twee materialen aan wanneer ze langs elkaar glijden. 

Dankzij hun hoge wrijvingscoëfficiënt, anti-slipmatten zijn zeer geschikt voor het beveiligen van lading (µs 0,6). Een krat of doos kan de neiging hebben om over de laadvloer te glijden, maar met een anti-slipmat eronder is deze neiging al veel verminderd. Las naar beneden kan de neiging om te schuiven verder verminderen.